maandag 22 juni 2009

“a red ray piercing the dew”.

Dit vertelde Ellen Nussey aan Mary Duclaux over “shopping in Bradford””.

Emily chose a white stuff patterned with lilac thunder and lightning, to the scarcely concealed horror het more sober companions. And she looked well in it, with a grace half-queenly, half untamed in her sudden supple movements, wearing with pithuresque negligence het ample purple-spashed skirts; het face clear and pale; her very dark and plenteous brown hair fastened up behind a Spanish comb; her large grey-hazel eyes, now full of indolent, indulgent humour, now glimmering with hidden meaningsn now quickenend into flam of indignation “a red ray piercing the dew”.

Aan de hand van een online woordenboek heb ik het als volgt vertaald:

Emily koos een wit materiaal met een patroon van lila donder en bliksem, tot nauwelijks verholen afschuw van de meer sober ingestelde metgezellen. En het stond haar, met gratie half een koningin, half ongetemd in haar plotselinge soepele bewegingen, droeg ze met schilderachtige nalatigheid de ruime paars-spashed rokken; het gezicht helder en bleek; haar zeer donker overvloedig bruin haar, vastgemaakt met een Spaanse kam; haar grote grijze-hazel ogen, nu vol met indolent, genotzuchtig humor, dan fonkelend met verborgen meningen dan versneld met een flits van verstoordheid. Een rode straal doordringt de dauw. (Dit laatste lijkt mij een gezegde, waarvan ik de vertaling nog niet goed begrijp. Misschien iets van ""Een rode flits doordringt de saaiheid""?)
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten